കവിത
ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിനെ
മരുന്ന് വെച്ചു
കെട്ടി സാന്ത്വനമേകാന്
എനിക്കൊരു
കൂട്ടുവേണം
വെളിച്ചത്തിലേക്ക്
എത്തിനോക്കുമീ
കണ്ണുകളില്
മണ്ണ് വീഴാതിരിക്കാന്
ഒരു തട വേണം
എത്തിനോക്കുമീ
കണ്ണുകളില്
മണ്ണ് വീഴാതിരിക്കാന്
ഒരു തട വേണം
വല്ലപ്പോഴും
എന്നെ തേടി വരുന്ന
രാപ്പാടിക്കു കൂടുകൂട്ടാന്
എന്റെ
ഏകാന്തതയുടെ മുറ്റത്ത്
നീയൊരു
മരം നടുമോ?
ഒരു ചാറ്റല്
മഴയായ്
നിനക്കെന്നെ
സ്പശിക്കാം
എന്നെ തേടി വരുന്ന
രാപ്പാടിക്കു കൂടുകൂട്ടാന്
എന്റെ
ഏകാന്തതയുടെ മുറ്റത്ത്
നീയൊരു
മരം നടുമോ?
ഒരു ചാറ്റല്
മഴയായ്
നിനക്കെന്നെ
സ്പശിക്കാം
നിന്റെ
കൈകളാല്
എന്റെ ചിന്തയെ
തിരിച്ചു പിടിക്കണം....
കൈകളാല്
എന്റെ ചിന്തയെ
തിരിച്ചു പിടിക്കണം....
കാത്തിരിക്കുന്നു
ഒരു കൈതാങ്ങിനായ്
ഞാന്.
================
ഒരു കൈതാങ്ങിനായ്
ഞാന്.
================
No comments:
Post a Comment